Džemat Papraća po mnogo čemu je karakterističan i poseban džemat. Jedini je džemat usred srpske većine u općini Šekovići.
Papraća je naziv mjesta za šire područje koje obuhvata naselja: Odžaci, Bašići, Aščerići, Zidonje, Velika Njiva, Pavlovići, Vidakovići i Kalabače.
Od predratnih oko 100 muslimanskih domaćinstava, u Papraći danas živi od 15 do 25 povratničkih muslimanskih porodica, uglavnom starije životne dobi. Mladi su rijetkost, osim ako se radi o nekoj zakazanoj svečanosti u rekonstruisanoj džamiji. Birvaktile ovaj džemat administrativno je pripadao Odboru Islamske zajednice Zvornik, a kasnije i Odboru IZ Vlasenica.
S obzirom na to da je u Papraći džamija rekonstruisana prije negoli u samoj Vlasenici, bivšem sjedištu muslimana, Muftijstvo tuzlansko preporučilo je da ovaj džemat od 2003. godine fizički i duhovno gravitira Medžlisu Islamske zajednice Kalesija, te da Medžlis vodi brigu o ovom džematu, što čini i dan-danas.
Mali džemat Papraća udaljen je oko 30 km od Kalesije i nalazi se na desnoj strani lokalnog puta Caparde – Tišća, nadomak Šekovića. Nema podataka kada je sagrađena prva džamija u ovom malom mjestu. Nakon austrijsko-turskog rata (1717–1723) na ove prostore naselili su se Ferhatbegovići, koji su došli iz okoline Budima. U toku Drugog svjetskog rata, tačnije 1941. godine, srbočetnici su zapalili i porušili džamiju. Tek nakon 25 godina sagrađena je nova džamija, koja je otvorena 1966. godine. I ova džamija bila je vrlo kratkog vijeka, jer su je ponovo iste snage iz 1941. godine razorile i porušile 1992. godine i tom prilikom uništena je sva bošnjačko-muslimanska imovina u ovom džematu. Uz veliku pomoć Ambasade Malezije u Bosni i Hercegovini sagrađena je nova džamija, koja je svečano otvorena 22. maja 2004. godine. Uz džamiju se nalazi lijepo uređem mjesni kaburistan.
Na inicijativu Merdžlisa IZ Kalesija u ovom kaburistanu postavljen je nišan rahmetli Orhan ef. Gazibegoviću, kojeg su četnici početkom Drugog svjetskog rata uhvatili nadomak Papraće i pogubili na najsvirepiji način. Nišan hodži Gazibegoviću postavljen je kao nauk i opomena mladim muslimanskim generacijama. Radi ibreta, vrijedno je naglasiti da je jedan od najstarijih pravoslavnih manastira u Bosni i Hercegovini sagrađen upravo u Papraći 1551. godine, u vrijeme osmanlijske uprave u BiH, i da taj pravoslavni manastir nikad nije doživio bilo kakvo oštećenje ili devastaciju.
Džemat ni ranije nije posjedovao namjensku kuću za stanovanje imama, tako da su imamsku dužnost honorarno obavljali sljedeći imami: Ramo ef. Mehmedović (do početka agresije), Mirsad (Alije) ef. Sakić, Rijad ef. Imamović, Admir ef. Karić, Damir ef. Požegić i Aldin ef. Alić – sadašnji imam.
Uz džuma-namaz i bajram-namaze ponekad se obavljaju i dnevni namazi, a poslije rata (1992–1995) ne izvodi se mektepska nastava, jer u Papraći nema djece mektepskog uzrasta.
Izvor: mizkalesija.ba
